2 kwietnia 2005 roku o 21.37 w Watykanie zmarł papież Jan Paweł II, który zmienił nie tylko bieg historii Polski, ale całej Europy. Rok 2020 Sejm RP ustanowił Rokiem Świętego Jana Pawła II.

– Umiał nas podnosić swoim słowem – powiedział metropolita warszawski kard. Kazimierz Nycz, cytowany dziś przez Polską Agencję Prasową.
Wspominając papieża Polaka podkreśla się, że w czasie swojego pontyfikatu postawił duży nacisk na dialog między religiami, starał się poprawić relacje katolików z judaizmem, islamem, prawosławiem czy protestantami.

Przez swoją działalność pomógł obalić komunizm. W czerwcu 1979, papież witany entuzjastycznie przez miliony rodaków, w czasie pielgrzymki do Ojczyzny wypowiada słowa, które zmieniają bieg historii: – Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi. Tej ziemi.

Później twórcy Solidarności nie kryli, że gdyby nie Jan Paweł II, ten wielki ruch społeczny, który doprowadził do obalenia komunizmu w Polsce i przyczynił się do upadku muru berlińskiego i rozpadu ZSRR, mógłby się nigdy nie narodzić.

Podkreślano, że Jan Paweł II potrafił prosto i precyzyjnie opisywać najistotniejsze kwestie etyczne i społeczne, problemy z zakresu doktryny wiary i życia Kościoła. Niektóre fragmenty papieskiego przesłania funkcjonują obecnie jako popularne cytaty i uniwersalne wskazówki. To niektóre z nich:

„Brońmy się przed pozorami miłości, nie miłujmy słowem i językiem, ale czynem i prawdą”.

(Homilia, Rzym, 1979 r.)

„Racją bytu wszelkiej polityki jest służba człowiekowi”.

(Przemówienie, ONZ, 1979 r.)

„Musicie od siebie wymagać, nawet gdyby inni od was nie wymagali”.

(Spotkanie z młodzieżą, Jasna Góra, 1983 r.)

„Cierpienie jest w świecie również po to, żeby wyzwolić w nas miłość, ów hojny i bezinteresowny dar z własnego „ja” na rzecz tych, których dotyka cierpienie”.

(List apostolski Salvifici Doloris, 1984 r.)

„Nie ma wolności bez solidarności! Dzisiaj wypada powiedzieć: nie ma solidarności bez miłości, więcej! Nie ma przyszłości człowieka i narodu”.

(Homilia, Sopot, 1999 r.)

„Każdy z was, młodzi przyjaciele, znajduje też w życiu jakieś swoje Westerplatte. Jakiś wymiar zadań, które musi podjąć i wypełnić. Jakąś słuszną sprawę, o którą nie można nie walczyć. Jakiś obowiązek, powinność, od której nie można się uchylić. Nie można zdezerterować”.

(Spotkanie z młodzieżą, Gdańsk, 1987 r.)

„Historia uczy, że demokracja bez wartości łatwo przemienia się w jawny lub zakamuflowany totalitaryzm”.

(Encyklika Centesimus annus, 1991 r.)

„Musimy pokonać nasz lęk przed przyszłością. Ale nie możemy go do końca pokonać inaczej, jak tylko razem”.

(Przemówienie, ONZ, 1995 r.)